เรียนที่โรงเรียนไทยในประเทศไทย

ระบบการศึกษาของไทยไม่ผ่านการทดสอบรายงานของยูเนสโกระบุ

ตั้งแต่ไตรมาสสุดท้ายของปี 2549 จนถึงปี 2550 ประเทศถูกปกครองโดยรัฐบาลทหารนำโดยพลเอกสุรยุทธ์จุลานนท์ซึ่งได้รับการแต่งตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีในเดือนตุลาคม 2549 อัตราการขยายตัวของ GDP ในปี 2549 ชะลอตัวลงจาก 6.1, 5.1 และ 4.8% เมื่อเทียบปีต่อปี สามไตรมาสแรกถึง 4.four pc (YoY) ในไตรมาสที่ 4 การจัดอันดับประเทศไทยในกระดานคะแนนการแข่งขันระดับโลกของ IMD ลดลงจาก 26 ในปี 2548 เป็น 29 ในปี 2549 และ 33 ในปี 2550

เศรษฐกิจของประเทศไทย

ก่อนที่พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (PAD) และกลุ่มคนเสื้อเหลืองจะเริ่มขึ้นในเดือนมีนาคม 2551 จีดีพีขยายตัว 6.5% (YoY) ภายในไตรมาสแรกของปี คะแนนของประเทศไทยในกระดานคะแนนขีดความสามารถในการแข่งขันของโลก IMD เพิ่มขึ้นจาก 33 ในปี 2550 เป็น 27 ในปี 2551 กลุ่มคนเสื้อเหลืองครอบครองทำเนียบรัฐบาลแห่งประเทศไทยในเดือนสิงหาคม 2551 และในวันที่ 9 กันยายนศาลรัฐธรรมนูญให้ทางเลือกที่จะถอดนายสมัครสุนทรเวชจากนายกรัฐมนตรี

การศึกษาในประเทศไทย

สี่จังหวัดเหล่านี้บัญชีสี่สิบ pc ของผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ ความหลากหลายของคนจนในประเทศไทยลดลงจาก 7.1 ล้านคนในปี 2014, 10.5% ของประชากรเป็น 4.9 ล้านคนในปี 2558 หรือ 7.2% ของผู้อยู่อาศัย เส้นความยากจนของประเทศไทยในปี 2557 ถูกระบุเป็นรายได้ 2,647 บาทต่อสามสิบวัน

ประเทศไทยเป็นประเทศปลายทางการศึกษาที่ร้อนแรงเป็นอันดับสามในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้รองจากมาเลเซียและสิงคโปร์และดึงดูดนักศึกษาระดับปริญญาจากต่างประเทศมากกว่าอินโดนีเซียหรือเวียดนามเป็นจำนวนมาก จากข้อมูลที่นำเสนอโดย UIS ความหลากหลายของนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงในประเทศไทยเพิ่มขึ้น 979 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 1999 ถึง 2012 จาก 1,882 เป็นยี่สิบถึง 309 คน นักศึกษาวิทยาลัยทั่วโลกส่วนใหญ่มาจากประเทศเพื่อนบ้านในเอเชียโดยจีนเป็นประเทศส่งที่ใหญ่ที่สุด

ตามรายงานของ NESDC ในรายงานความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันในประเทศไทยความคืบหน้าของประเทศในปี 2014 เป็นศูนย์ร้อยละแปดสิบแปดและร้อยละ 2.8 ในปี 2015 เลขาธิการ Porodetee Vimolsiri NESDC กล่าวว่าการเจริญเติบโตเป็นผลกระทบจากนโยบายของรัฐบาล รายงานดังกล่าวยังมีชื่อเสียงอีกว่าร้อยละ 10 ของชาวไทยได้รับรายได้จากการรวมกันเป็น 35 ชิ้นและเป็นเจ้าของที่ดิน 61.5% ภายใต้อำนาจของพรรคพลังประชาชนนำประเทศตกอยู่ในความวุ่นวายทางการเมือง เมื่อรวมกับความหายนะทางการเงินในปี 2550 จะทำให้อัตราการพัฒนาผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศของไทยลดลงเหลือ 2.5%

องค์ประกอบเหล่านี้มีส่วนช่วยในการทำให้ประเทศไทยเป็นจุดหมายการศึกษายอดนิยมในหมู่นักศึกษาวิทยาลัยของสหรัฐอเมริกาซึ่งต้องการประเทศไทยมากกว่าประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จากความรู้ของประตูเปิดของ IIE ความหลากหลายของนักเรียนในสหรัฐอเมริกาเกือบสองเท่าในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาจากนักศึกษา 1,128 คนในปี 2004/05 ถึง 2,093 คนในปี 2559/60 เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศในเอเชียที่แตกต่างกันเช่นจีนอินเดียหรือเวียดนามประเทศไทยเป็นประเทศที่ไม่เคยมีนักเรียนต่างชาติเป็นจำนวนมาก ในขณะที่ราคาการเคลื่อนย้ายขาออกไม่จำเป็นต้องเป็นตัวทำนายที่ยอดเยี่ยมของความคืบหน้าโดยรวมของจำนวนนักศึกษาต่างชาติ แต่ค่าความคืบหน้าของประเทศไทยก็ค่อนข้างเล็ก ระหว่างปี 2545 ถึง 2559 ความหลากหลายของนักศึกษาประกาศนียบัตรจากต่างประเทศเพิ่มขึ้นเพียงประมาณ 10 ชิ้นจาก 25,767 นักศึกษาเป็น 288 คนหรือ 339 คน (UIS)

ในปี 2538 ทั้ง 10 จังหวัดที่ยากจนที่สุดของประเทศไทยอยู่ในภาคอีสานซึ่งเป็นจังหวัดที่ยากจนที่สุดของศรีสะเกษ อย่างไรก็ตามความมั่งคั่งและการระดมทุนส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ในสี่เมืองใหญ่ของโคราช, อุบล, อุดรธานีและขอนแก่น

ในประเทศจีนจากการเปรียบเทียบจำนวนนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงในต่างประเทศเพิ่มขึ้น 256% ในขณะที่จำนวนนักศึกษาวิทยาลัยขาออกในเวียดนามเพิ่มขึ้น 422% ในช่วงเวลาเดียวกัน (จาก 12,197 ถึงหกสิบสาม, 703 คน) OECD และ UNESCO ปรากฎตัวในปี 2559 ว่าการลงทุนด้านการศึกษาของไทยไม่ได้เกิดขึ้นภายในผลลัพธ์ที่คาดการณ์ไว้ (•) ประเทศไทยจำเป็นต้องดำเนินการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพประสิทธิผลและความเป็นธรรมของระบบการศึกษาของตนเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ตกอยู่เบื้องหลังประเทศต่าง ๆ ในพื้นที่ที่มีชีวิตชีวานี้ ในปีพ. ศ. 2538 ประชากร 28 เปอร์เซ็นต์ถูกจัดให้อยู่ในระดับความยากจนเมื่อเปรียบเทียบกับภาคกลางของประเทศไทยเพียง 7% ในปี 2543 เพียงคลิกที่หน้าอินเทอร์เน็ตต่อไป กำไรต่อคนอยู่ที่ 26,317 บาทเทียบกับ 208,434 คนในกรุงเทพฯ